به گزارش پرس نیوز،بوگاتی شیرون شکوه غیر قابل تخمین ، 16 خودروی جاده ای، مسابقه ای و مفهومی که همگی دارای موتورهای 16 سیلندر هستند، به ترتیب زمانی ارائه شده اند.
به تعبیری که اغلب استفاده می شود، “گاهی اوقات، هیچ جایگزینی برای سیلندرها وجود ندارد”. در طول تاریخ خودرو، موتورهای چهار، شش و هشت سیلندر معمولی برای خودروهای تولیدی بوده است، با موتورهای 12 سیلندر در حاشیه کارایی بالا و یا مهندسی خودروهای لوکس.
اما، گاهی اوقات، حتی قدرت یک بلوک بزرگ V8 یا V12 با ظرفیت بزرگ برای ارضای تمایل یک خودروساز برای ایجاد چیزی فوق‌العاده قدرتمند – یا صرفاً بهتر از رقیبش، کافی نبود.
با تمام شکوه غیر قابل تخمین ، 16 خودروی جاده ای، مسابقه ای و مفهومی که همگی دارای موتورهای 16 سیلندر هستند، به ترتیب زمانی ارائه شده اند، همچنین توضیح مختصری در مورد دو پیکربندی اصلی آنها ارائه شده است.
دو خورجین هشت تایی
کادیلاک
اکثر موتورهای 16 دیگ دارای سیلندرهای خود هستند که در یک شکل دهی تنظیم شده اند که معمولاً با 45 درجه بهینه از هم جدا می شوند.
هر بانک متشکل از هشت سیلندر در واقع یک هشت سیلندر مستقیم است و مانند دو سیلندر شش سیلندر مستقیم یک V12، دارای تعادل دینامیکی ذاتی است که باعث می‌شود یک V16 فوق‌العاده روان باشد.
بزرگترین ایراد موتور V16 ابعاد آن است که به نوبه خود نیاز به خودرویی با نسبت های سخاوتمندانه برای جا دادن آن دارد. البته همراه با تشنگی سیری ناپذیرش
چهار در چهار
گروه فولکس واگن تنها سازنده‌ای است که بر موتور پیکربندی W با هشت، 12 و در این مورد 16 سیلندر تسلط دارد.
W16 که در چهار بانک، هر کدام دارای چهار سیلندر است، عملاً دو V8 با زاویه باریک و 90 درجه است که از یک میل لنگ مشترک کار می کنند.
مانند V16، عطش خارق‌العاده مشکل موتور باقی می‌ماند، اما پیکربندی W آن را فشرده‌تر می‌کند و به خودروی میزبانش پویا و مزایای بسته‌بندی می‌دهد
1. مازراتی تیپو وی 4 مدل 1929
آلفارومئو یکی از خودروسازانی بود که با موتورهای 16 سیلندر آزمایش کرد و اولین دستگاه از این نوع را در خودروی مسابقه ای تیپو V4 خود آزمایش کرد.
متشکل از دو موتور هشت سیلندر 26B که با یک میل لنگ مشترک کار می‌کردند، هر بانک سوپرشارژ می‌شد و مجموع خروجی 305 اسب بخار از واحد 4 لیتری را تولید می‌کرد.
عملکرد با استانداردهای روز قابل توجه بود، Tipo V4 به حداکثر سرعت بیش از 160 مایل در ساعت دست یافت
2. کادیلاک سری 452 1930
کادیلاک که مایل به ربودن یک راهپیمایی بر سر رقیب همیشگی Packard است، با موتور V12 خود، مدل پرچمدار سری 452-A V16 خود را به بازار عرضه کرد.
با موتور طراحی شده توسط Owen Nacker آن شامل دو واحد هشت مستقیم بیوک با یک میل لنگ مشترک، نام 452 از حجم کلی اینچ مکعبی آن (برابر 7.4 لیتر) گرفته شده است.
موتور V16 به 452 ظرافت فوق‌العاده‌ای بخشیده بود، با این حال همچنان می‌توانست خودرو را به سرعت بیش از 100 مایل در ساعت برساند.
طراح افسانه ای جنرال موتورز، هارلی ارل، مسئول استایل 452 بود که به جایگاه کادیلاک در بازار لوکس سفارشی کمک کرد
3. 1931 Marmon Sixteen
Marmon Sixteen که به یک موتور V16 دیگر طراحی شده توسط Nacker مجهز شده است، بار دیگر با استفاده از یک میل لنگ و آرایش سوپاپ بالا، اوج مازاد خودروهای آمریکایی بود.
Sixteen با وزن زیاد 2177 کیلوگرم (4800 پوند) به یک موتور 8 لیتری V16 حتی بزرگتر نیاز داشت تا با حداکثر سرعت 100 مایل در ساعت رقیب خود کادیلاک 452 برابری کند.
Sixteen به مدت سه سال در تعداد کم ساخته شد و به صورت سالون، کوپه و کانورتیبل در دسترس بود
4. نسخه 16 بی نظیر 1932
هیولای Peerless V16 هرگز به تولید نرسید. این خودروساز که در ابتدا به عنوان یک نمونه اولیه در سال 1931 برای مدل بعدی به نمایش گذاشته شد، ساخت دو کوپه دیگر را آغاز کرد، اما پس از رکود بزرگ با کاهش شدید فروش شکست خورد.
از نظر طراحی بسیار شبیه به V16 مارمون است، واحد 7.6 لیتری Peerless قدرت 175 اسب بخار و 320 پوند فوت گشتاور تولید می‌کند و بار دیگر این خودروی بدنه مورفی را به سرعت 100 مایل در ساعت می‌رساند.
افسوس که V16 آهنگ قو این شرکت بود.
5. 1933 James Mann/Classic & Sports Car
محصول یک برنامه مسابقه ای دولتی، ماشین گرند پری 16 سیلندر موتور وسط Auto Union توسط کسی جز فردیناند پورشه ساخته شد.
Auto Union از طریق چهار تکرار – با نام های A تا C – قبل از شروع جنگ، با قدرت حداقل 295 اسب بخار از موتور 6 لیتری V16 خود تکامل یافت. (یک نوع D با V12 سوپرشارژ نسخه نهایی بود.)
Auto Union با داشتن بدنه ساده و کابین خلبان قادر به سرعت 199 مایل در ساعت است و در مسابقات قهرمانی اروپا در مسابقات متعددی پیروز شد
6. آلفارومئو تیپو 316 1938
آلفارومئو با استفاده از پلت فرم ماشین مسابقه ای 12C خود، V16 Tipo 316 را در مسابقات قهرمانی اروپا در سال 1938 معرفی کرد. بهترین نتیجه آن کسب مقام دوم در گرندپری ایتالیا بود.
با این حال، علیرغم قدرت خروجی 212 اسب بخار موتور 4.1 لیتری (و 7500 دور در دقیقه!)، و همچنین حداکثر سرعت 162 مایل در ساعت، هنوز نمی تواند با Auto Union قدرتمند رقابت کند که تا این زمان موتور V16 خود را به نفع یک موتور V16 کنار گذاشته بود. V12 سوپرشارژ
سری 90 کادیلاک مدل بعدی مدل 1930 452 بود که از نسل دوم موتور V16 استفاده می‌کرد، اکنون با طراحی سر صاف و سیلندرهای آن با زاویه 135 درجه با کاربراتورهای دوقلو و پمپ‌های سوخت جدا شده‌اند.
عملکرد سری 90 با استانداردهای روز استثنایی بود، موتور 16 سیلندر 7.1 لیتری آن با وجود وزن بسیار زیاد خودروی 2456 کیلوگرمی، هنوز حداکثر سرعت 90 مایل در ساعت را مدیریت می کند.
اگرچه V16 سری 90 نسبت به مدل 452 پیشرفته‌تر بود، اما هرگز با فروش خودروهای قبلی مطابقت نداشت، به طوری که بیش از 500 دستگاه قبل از پایان تولید در سال 1940 ساخته شد.
این چیزی است که انگشت شست شما می تواند در مورد شخصیت شما به شما بگوید
برنامه مسابقه بلندپروازانه BRM پس از جنگ توسط P15 با موتور V16 هدایت شد. به منظور مطابقت با مقررات جدید فرمول یک، موتور نمی توانست بیش از 1.5 لیتر جابجا کند و باید سوپرشارژ می شد.
راه حل BRM بر موتور خود با استفاده از یک سوپرشارژر گریز از مرکز دوقلو متکی بود که حداکثر قدرت P15 را به 525 اسب بخار افزایش داد و به آن پتانسیل 170 مایل در ساعت را داد.
با این حال، P15s تنها یک رویداد را در سال 1951 آغاز کرد و پنجم و هفتم شد. سال بعد، FIA به قوانین فرمول دو برای خودروها بازگشت که P15 با آنها مطابقت نداشت و این پروژه کنار گذاشته شد.
پروژه گلدفیش BMW با مدل 750iL نسل E32 شروع شد و دو سیلندر اضافی را به هر یک از سیلندرهای موتور M70 V12 موجود خود پیوند زد تا یک سالن 16 دیگ ایجاد کند.
به منظور تطبیق با طول اضافی V16، بسته خنک‌کننده خودرو به صندوق بار منتقل شد و کانال‌های خنک‌کننده لازم در بال‌های عقب تعبیه شده بود.
بی ام و در نهایت توسعه این پروژه را ادامه داد و موتور 6.7 لیتری آن هرگز تولید نشد
جیمنز نویا ادای احترام یک مرد به خودروی اسپرت افسانه ای پورشه 917 بود.
رامون خیمنز فرانسوی این خودرو را به صورت دستی ساخت که از موتور 4.1 لیتری W16 کاملاً سفارشی ساخته شده از چهار موتور سیکلت FZR1000 یاماها استفاده می کرد.
موتور وسط یکبار با تولید c560 اسب بخار، به حداکثر سرعت تایید شده 236 مایل در ساعت دست یافت.
اما علیرغم برنامه‌های بلندپروازانه برای ورود این خودرو در لمانز 24 ساعته آندورو و شروع تولید سری، مشکلات مالی سرانجام پروژه را از بین برد
کانسپت شانزده کادیلاک با الهام از مدل V16 قبل از جنگ خود، از هرگونه تصوری در مورد قابلیت تولید اجتناب کرد و به طور موثر نسخه قرن بیست و یکمی از «خودروهای رویایی» گذشته جنرال موتورز را ارائه کرد.
Sixteen با طول 5.7 متر که بر روی چرخ‌های آلومینیومی صیقلی 24 اینچی سوار شده بود، از یک موتور 13.6 لیتری V16 سفارشی با قدرت 986 اسب بخار (1000 اسب بخار) و 1000 پوند فوت گشتاور بهره می‌برد.
فناوری جابه‌جایی بر حسب تقاضا به این معنی است که 8 یا 12 سیلندر موتور می‌توانند در صورت عدم نیاز به خروجی خاموش شوند، به این معنی که می‌تواند در حالت عادی به 16.65 مایل بر کیلوگرم نسبتاً مقرون به صرفه دست یابد
رولز رویس به مناسبت صدمین سالگرد تاسیس خود، از 100EX پرده برداری کرد، یک خودروی آزمایشی با سقف باز، چهار صندلی و دو در که برای ارزیابی سیستم ها، اجزا و ویژگی های جدید طراحی شده است.
100EX بر اساس چارچوب آلومینیومی مدل فانتوم که در آن زمان جدید بود، از یک موتور 9 لیتری 64 سوپاپ بهره می برد که از طریق یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک، محرک را به چرخ های عقب منتقل می کرد.
به طور معمول، رولزرویس نسبت به منشاء موتور دلسرد باقی ماند، اگرچه خروجی آن 759 اسب بخار در 5900 دور در دقیقه و گشتاور فوق العاده 1100 پوند فوت در تنها 2900 دور در دقیقه ذکر شد
توضیحات او به مهندسان بوگاتی ساده بود: ایجاد یک هایپرکار 1000 اسب بخاری با قابلیت 250 مایل در ساعت، و ما آن را به قیمت 1 میلیون یورو می فروشیم.
توسعه ویرون پر پیچ و خم بود، موتور W16 آن – پیوند سیلندرهای دو موتور VR8 با زاویه باریک فولکس‌واگن با یک میل لنگ – که برای خنک نگه داشتن آن به 10 رادیاتور نیاز داشت.
اما ارزشش را داشت: ویرون با هشت لیتر، چهار توربوشارژر و خروجی طبق درخواست 986 اسب بخار (1000 اسب بخار)، سرعت خود را به 253 مایل در ساعت رساند و پوشش «سریع ترین خودروی تولیدی جهان» را از مک لارن F1 گرفت
بوگاتی بار دیگر با استفاده از موتور 8 لیتری W16، منیفولد ورودی و سیستم تزریق سوخت خود را دوباره طراحی کرد و چهار توربوشارژر بزرگتر و قدرتمندتر را نصب کرد.
همراه با ارتقای بی شمار دیگر، Chiron جدید در نمایشگاه ژنو با خروجی خنده دار 1479 اسب بخاری (1500 اسب بخار) رونمایی شد
Devel Motors مستقر در امارات در سال 2017 ادعا کرد که Sixteen آن با حداکثر سرعت 364 مایل در ساعت و شتاب 0 تا 60 مایل در ساعت 1.6 ثانیه سریع ترین خودروی تولیدی جهان خواهد بود.
پیشرانه قرار بود دارای یک موتور 16 سیلندر 12.3 لیتری چهار توربو با 4939 اسب بخار قدرت و 3757 پوند فوت گشتاور باشد.
با این حال، تا به امروز، تنها یک سیکست با موتور V8 تولید شده است
شات 16 سیلندر جدایی ما بار دیگر از بوگاتی می آید. گویی شیرون «استاندارد» به اندازه کافی قوی نبود، برادر سوپر اسپورت 300 نیز به آن اضافه می‌شود.
سوپر اسپرت 300 که توسط بوگاتی در همکاری با میشلین و شرکت مهندسی دالارا توسعه داده شد، از قسمت عقب 9.8 اینچی بلندتر و قدرت موتور چهار توربوشارژ W16 خود به 1578 اسب بخار استفاده کرد.
در سال 2019، اندی والاس، راننده برنده لومانز، این خودرو را به سرعت 304.77 مایل در ساعت در پیست تست Ehra-Lessien فولکس واگن رساند
