به گزارش پرس نیوز، ظاهرا قرار است که این کریدور جدید با محوریت سه کشور چین، عربستان و ایران باشد که در صورت عملی شدن آن یک حرکت و اتفاق مهم و اثرگذار از منظرهای مختلف اقتصادی در منطقه خواهد بود.
بعد از بهبود روابط سیاسی ایران و عربستان این پرسش مطرح شد که آیا این تفاهم و توافق عواید اقتصادی هم برای دو طرف به دنبال خواهد داشت یا خیر؟
بعد از گذشته چندین ماه از این توافق و انجام مذاکرات دو جانبه در سطوح عالی سیاسی حالا نوبت به آن رسیده است که توافق های اقتصادی به سمت عملیاتی شدن پیش برود.
از آنجایی که منابع معدنی چندانی در عربستان برای سرمایه گذاری وجود ندارد به نظر می رسد که این پروژه بزرگ از سمت عربستان به طرف ایران با ذخایر جذاب و غنی اش سوق پیدا کند و نوعی مشارکت بین دو کشور اتفاق بیفتد.
از رصد برنامه چشمانداز ۲۰۳۰ در عربستان و فعالیتهای چند ماه گذشته عبدالله بن سعود العنزی سفیر عربستان در تهران میتوان این گزاره را برجسته کرد که دو حوزه معدن و پتروشیمی به دلیل قرار داشتن در سبد سرمایهگذاری عربستان و سودای آن برای خیز بلندپروازانه به منظور تبدیل شدن به قدرت معدنی و پتروشیمی در سطح بینالمللی از جذابیت برخوردار است.
طبیعتا عرصه غنی و دستنخورده معادن ایران و تجربیات و نوآوریهای پتروکمیکال ایران در طول سالهای گذشته میتواند برای عربستان جذاب باشد و زمینهای برای سرمایهگذاری بهخصوص با نقشآفرینی چین باشد.
چندی پیش سرمایهگذاران چینی به ریاض رفتند تا در برنامه ۱۷۰ میلیارد دلاری عربستان سعودی برای توسعه معادن مشارکت کنند.
عربستان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ درآمد بخش معدن را با جذب سرمایه و تامین مالی از ۱۷ میلیارد دلار در سال به ۶۰ میلیارد دلار افزایش دهد تا به قطب معدن در منطقه تبدیل شود. بنابراین تمرکز بر حوزه معدن با مشارکت دو تا سهجانبه میتواند چراغ راهنمای روابط اقتصادی در افق پیش رو باشد.